382/2013 ΑΠ (ΠΟΙΝ) ( 606244)
(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Ποινική Δικονομία. Εκτέλεση
ποινών. Απότιση στερητικών της ελευθερίας ποινών που συναντώνται κατά την
εκτέλεση και για τις οποίες δεν καταγνώσθηκε μία συνολική ποινή. Κάθε μία από
τις συντρέχουσες εκτίεται διαδοχικά και όχι δια συνεκτίσεως. Σειρά εκτέλεσης
των αποφάσεων.Πρόκριση της παλαιότερης. Αυτή καθορίζεται από τον Εισαγγελέα
και πρώτα εκτελείται η ποινή που αφορά στην πρώτη παραγγελία. Ακολουθούν οι
επόμενες χρονικά. Διακοπή προσωρινής κράτησης και έκτιση ποινής. Αντιρρήσεις
κρατουμένου. Δεκτές οι αντιρρήσεις. Αναίρεση Εισαγγελέως. Λόγοι. Εσφαλμένη
ερμηνεία. Αναιρεί την υπ΄ αριθμ. 1908/2012 απόφαση του Τριμ. Πλημμ. Χαλκίδας
για τον ως άνω λόγο, αφού το Δικαστήριο παραβίασε τον κανόνα της διαδοχικής έκτισης
των ποινών και της πρόκρισης της παλαιότερης απόφασης.
Αριθμός 382/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ
ΠΑΓΟΥ
ΣΤ` Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους
Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο,
Γεώργιο Αδαμόπουλο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη και Μαρία Γαλάνη- Λεοναρδοπούλου
- Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση
στο Κατάστημά του στις 22 Ιανουαρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα
του Αρείου Πάγου Ευαγγέλου Παντιώρα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέα
Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκίδας,
περί αναιρέσεως της 1908/2012 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Χαλκίδας. Με
κατηγορούμενο:
Ε. Π. του Χ., κρατούμενο στο
Κατάστημα Κράτησης Χαλκίδας, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του
Κωνσταντίνο Ασημακόπουλο.
Το Τριμελές Πλημ/κείο
Χαλκίδας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ` αυτή,
και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χαλκίδας ζητά τώρα την αναίρεση αυτής,
για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό 7 και ημερομηνία 16-7-2012 έκθεση
αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Χαλκίδας
Αργυρώς Τσαλούχου και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 883/12.
Αφού άκουσε
Τον Αντεισαγγελέα, που
πρότεινε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης και τον πληρεξούσιο δικηγόρο του
κατηγορουμένου, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Επειδή, από τις
συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 87, 94, 97 ΠΚ και 551 παρ. 1 ΚΠΔ, συνάγεται
ότι η απότιση των στερητικών της ελευθερίας ποινών που συναντώνται κατά την εκτέλεση,
εφ όσον δεν καταγνώσθηκε, γι αυτές μία συνολική ποινή, αποτελούμενη από τη βαρύτερη
απ αυτές επαυξανομένη αναλόγως για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές γίνεται
διαδοχικά και όχι δια συνεκτίσεως, η οποία δεν αναγνωρίζεται από την ποινική
μας νομοθεσία, διότι ευνοεί τους καθ` έξη εγκληματίες και επί πλέον αντίκειται
προς τον επιδιωκόμενο σκοπό της επιβολής στον υπαίτιο ποινής, ανταποκρινόμενης
στα συρρέοντα εγκλήματα του και στην εκδηλωθείσα εγκληματική του διάθεση.
Περαιτέρω διακοπή εκτέλεσης της ποινής που εκτίεται, είναι επιτρεπτή μόνο στις
περιπτώσεις που ορίζονται στο άρθρο 557 παρ. 1 ΚΠΔ. Κατά πάγια νομολογία είναι
επίσης δυνατή η διακοπή της προσωρινής κράτησης κάποιου, όταν συμπίπτει με το χρόνο
έκτισης από αυτόν ποινής που του επιβλήθηκε για άλλο έγκλημα, οπότε η προσωρινή
κράτηση διακόπτεται μέχρι την ολοσχερή έκτιση της ποινής. Σύμφωνα με τη διάταξη
του άρθρου 3 παρ. 10 Ν. 2408/1996, ορίζεται ότι "προκειμένου να εκτιθούν
ποινές φυλάκισης που έχουν μετατραπεί από προσωρινώς κρατούμενο για άλλο
έγκλημα, γίνεται τυπική διακοπή της προσωρινής κράτησης και επαναφυλάκιση μόνο
εάν ο προσωρινώς κρατούμενος δηλώσει ότι δεν καταβάλει το ποσό μετατροπής
...". Η σειρά εκτέλεσης των αποφάσεων, καθορίζεται από τον Εισαγγελέα που
δίνει την σχετική παραγγελία, δηλαδή πρώτα εκτελείται η ποινή που αφορά την πρώτη
παραγγελία και ακολουθούν οι επόμενες χρονικά παραγγελίες. Αν αυτός δώσει
παραγγελία να εκτελεσθούν πολλές αποφάσεις, τότε εκτελείται πρώτη η παλαιότερη
απόφαση και μετά ακολουθούν οι υπόλοιπες με την σειρά του χρόνου έκδοσης τους.
Αυτό γίνεται, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να παραγραφεί κάποια ποινή
παλαιότερης απόφασης, επειδή θα προκριθεί για εκτέλεση άλλη νεότερη απόφαση. Ο
κανόνας αυτός, δεν αναιρείται από το ότι η μία απόφαση αφορά εκτέλεση ποινής
φυλακίσεως και η άλλη εκτέλεση ποινής καθείρξεως. Αν αυτό γινόταν δεκτό, όταν
είχε ολοκληρωθεί η έκτιση της καθείρξεως η φυλάκιση πιθανότατα θα είχε παραγραφεί.
Κατά το άρθρο 565 ΚΠΔ, κάθε αμφιβολία ή αντίρρηση σχετικά με την εκτελεστότητα της
απόφασης κατά το είδος ή τη διάρκεια της ποινής λύεται από το Δικαστήριο των Πλημμελειοδικών
του τόπου που εκτίεται η ποινή . Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται να ασκηθεί
αναίρεση από τον Εισαγγελέα και από τον καταδικασμένο.
II. Στην προκείμενη
περίπτωση, ο αντιλέγων Ε. Π. του Χ., κρατούμενος στο Κατάστημα Κράτησης των
Φυλακών Χαλκίδας, με τις από 19-4-2012 αντιρρήσεις του, που απευθύνθηκαν προς
εκδίκαση ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκίδας, ζήτησε, να
υπολογισθεί ο χρόνος αποτίσεως της συνολικής ποινής φυλακίσεως, 9 ετών, 5 μηνών
και 10 ημερών, που του επιβλήθηκε με την υπ αρ. 384/18-4-2002 αμετάκλητη
απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου και μετατράπηκε με την υπ` αρ.
909/2009 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου προς 10 Ευρώ ημερησίως, η έκτιση της
οποίας άρχισε την 19-5-2007, έως την 25-4 -2012, ημέρα συζητήσεως των αντιρρήσεων
του, ως χρόνος έκτισης ποινής κάθειρξης 14 ετών, που του επιβλήθηκε με την υπ` αρ.
1175/2012 απόφαση του Π Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, μετά από έφεση που άσκησε
κατά της υπ` αρ.3078/9-7-2007 αποφάσεως του Ε` Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων
Αθηνών, με την
οποία είχε καταδικασθεί σε
ισόβια κάθειρξη, άλλως η έκτιση να υπολογισθεί από 9-7-2007 (χρόνος κατά τον
οποίο καταδικάσθηκε για πρώτη φορά σε ποινή κάθειρξης με την 3078/2007 απόφαση του
Ε` Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών) και να ακολουθήσει μετά η έκτιση
της υπ` αρ. 1512/4-6-2010 αποφάσεως του Γ` Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με την
οποία του επιβλήθηκε ποινή καθείρξεως 5 ετών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο
Χαλκίδας, με την υπ` αρ. 1908/2012 απόφαση του, δέχθηκε κατά πλειοψηφία τις
αντιρρήσεις του, εν μέρει και αποφάνθηκε, ότι ο χρόνος έκτισης ποινής δυνάμει
της υπ` αρ. 384/2002 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου, από
9-7-2007 (ημέρα καταδίκης του με την προαναφερθείσα 3078/9-7-2007 απόφαση του Ε`
Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών) μέχρι την 1-12-2008, που διακόπηκε η
έκτιση της ποινής της υπ` αρ. 384/2002 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου
Σύρου, για να εκτίσει αυτός, ανασταλέν υπόλοιπο ποινής φυλάκισης 3 ετών, 8
μηνών και 17 ημερών, που υπολείπετο από την υπ` αρ. 1052/ 1998 απόφαση του
Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, σύμφωνα με το άρθρο 108 Π Κ, να υπολογισθεί ως
χρόνος έκτισης της ποινής καθείρξεως που επιβλήθηκε με την υπ` αρ. 3078/2007
απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, η οποία στη συνέχεια μειώθηκε,
δυνάμει της υπ` αρ. 1175/2012 απόφαση του Γ` Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, σε κάθειρξη
14 ετών. Ο χρόνος δε από τον οποίο συνελήφθη, ήτοι από 19-5-2007 έως 8-7-2007,
να υπολογισθεί ως χρόνος εκτίσεως ποινής της υπ` αρ. 384/ 2002 αποφάσεως του
Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου. Κατά της αποφάσεως αυτής, άσκησε παραδεκτά
και νομότυπα αίτηση αναίρεσης, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Χαλκίδας (άρθρ. 507,
509 παρ.1 565 ΚΠΔ) με μοναδικό λόγο την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του
νόμου (αρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Ε ΚΠΔ).
III. Από την επισκόπηση των
εγγράφων της δικογραφίας, για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, προκύπτουν
τα εξής: Ο αντιλέγων-κατάδικος, κατά το χρόνο υποβολής των αντιρρήσεων εκρατείτο
στο Κατάστημα Κράτησης των Φυλακών Χαλκίδας, δυνάμει των παρακάτω αποφάσεων: 1)
της υπ` αρ. 384/ 18-4-2002, αμετάκλητης, απόφασης του Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου Σύρου με την οποία του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλάκισης 9
ετών, 5 μηνών και 10 ημερών, μετατραπείσα προς 10 Ευρώ ημερησίως, με την υπ`
αρ. 909/23-9-2009 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου, για την οποία φυλακίσθηκε την
19-5-2007, σε εκτέλεση της υπ` αρ. 147452/Γ/22-5- 2007 παραγγελίας του
Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, 2) της υπ` αρ. 1175/30-3-2012 αμετάκλητης
απόφασης του Γ` Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε συνολική
ποινή κάθειρξης 14 ετών και φυλακίσθηκε την 9-4-2012, σε εκτέλεση της υπ` αρ. 20191/ΕΚΤ/02-04-2012
παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών. Η απόφαση αυτή εκδόθηκε κατόπιν
ασκήσεως εφέσεως κατά της υπ` αρ. 3078/9-7-2007απόφασης του Ε` Τριμελούς
Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία είχε καταδικασθεί σε ισόβια
κάθειρξη και για την οποία είχε φυλακισθεί την 17-7-2007 σε εκτέλεση της υπ`
αρ. 40673/10-7-2007 παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών και ως υπόδικος
την 29-5-2007, με το υπ` αρ. 2493/ 31-7-2006 βούλευμα του Συμβουλίου
Πλημμελειοδικών Αθηνών, σε συνδυασμό με το υπ` αρ. 91/ 30-1-2007 βούλευμα του Συμβουλίου
Εφετών Αθηνών, σε εκτέλεση της υπ` αρ. ΒΦ 23/07/21-5-2007, παραγγελίας του Εισαγγελέα
Εφετών Αθηνών 3)της υπ` αρ. 1512/4-6-2010, αμετάκλητης αποφάσεως του Γ` Πενταμελούς
Εφετείου Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε ποινή καθείρξεως 5 ετών, και φυλακίσθηκε
την 18-6-2010, σε εκτέλεση της υπ` αρ. 34980/ 9-6-2010, παραγγελίας του Εισαγγελέα
Εφετών Αθηνών. Η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε κατόπιν ασκήσεως εφέσεως κατά της υπ`
αρ. 50/9-1-2008 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, για την
οποία είχε φυλακισθεί την 18-1-2008, σε εκτέλεση της υπ` αρ. 1656/14-1-2008
παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών και ως υπόδικος την 29-5-2007, με την
υπ` αρ. 1606/20-5-2005 απόφαση του Α` Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών,
σε εκτέλεση της υπ` αρ. ΒΦ 1/ 2006/2007 παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών
Αθηνών, 4) της υπ` αρ. 21696/24-3-2008 αποφάσεως του Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλακίσεως
18 ετών και 8 μηνών, με εκτιτέα ποινή τα 10 έτη, και φυλακίσθηκε την 24-6- 2008
σε εκτέλεση της υπ` αρ. 147452/Γ/17-6-2008 παραγγελίας του Εισαγγελέα
Πρωτοδικών Αθηνών, 5) της υπ` αρ. 48017/ 28-5-2010 αποφάσεως του Ι` Τριμελούς
Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλακίσεως
1 έτος και 100 μήνες και φυλακίσθηκε την 1-9-2010 σε εκτέλεση της υπ` αρ.
147452/Γ/ΒΚ 3036/1-9-2010 παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, 6) της
υπ` αρ. 94519/27-12-1999 αποφάσεως του Β` αυτοφώρου Τριμελούς Πλημμελειοδικείου
Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλακίσεως 8 ετών, και 9 μηνών
και φυλακίσθηκε την12-6-2008 σε εκτέλεση της υπ` αρ. 147452/ Γ/4-6-2008,
παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, 7) της υπ` αρ. 2163/15-11-2005,
αμετάκλητης αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θράκης, με την οποία του
επιβλήθηκε συνολική ποινή φυλακίσεως 44 μηνών και φυλακίσθηκε την 27-5-2007 σε
εκτέλεση της υπ` αρ. 29353/ 21-5-2007 παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών,
8) της υπ` αρ. 71085/29-6-2009 αμετακλήτου αποφάσεως του Ζ` Μονομελούς
Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία του επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως 2 ετών και
φυλακίσθηκε, δυνάμει της υπ` αρ. 147452/ Γ/23-3-2011, παραγγελίας του
Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, 9) της υπ` αρ. 10569/13-2-2006 αμετακλήτου
αποφάσεως του Δ` Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία του
επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως 18 μηνών και φυλακίσθηκε την 27-4-2010 σε εκτέλεση
της υπ` αρ. 147452Γ/13-4-2010 παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών, 10)
της υπ` αρ. 10/21-1-2004 αμετακλήτου αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου
Σύρου, με την οποία του επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως 16 μηνών και φυλακίσθηκε
την 29-5-2007 σε εκτέλεση της υπ` αρ. 147452/ Γ7 22-5-2007 παραγγελίας του Εισαγγελέα
Πρωτοδικών Αθηνών και 11) της υπ` αρ. ΑΤ3403/18-5-2011 αμετακλήτου αποφάσεως του
Α` Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά με την οποία του επιβλήθηκε ποινή
φυλακίσεως 12 μηνών και φυλακίσθηκε την 12-3-2012 σε εκτέλεση της υπ` αρ.
66169/ 2012 παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πειραιά. Αυτός όταν συνελήφθη
την 19-5-2007, άρχισε να εκτίει την ποινή φυλακίσεως, που του είχε επιβληθεί με
την υπ` αρ. 384/18-4-2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου, σε
εκτέλεση της υπ` αρ. 147452/22-5-2007 παραγγελίας του Εισαγγελέα Πρωτοδικών
Σύρου. Η έκτιση αυτής διακόπηκε την 1-12-2008, προκειμένου, να εκτίσει
ανασταλέν υπόλοιπο ποινής 3 ετών, 8 μηνών και 17 ημερών σε εκτέλεση της
39369/1-12-2008 παραγγελίας του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, που είχε επιβληθεί με
την υπ `αρ. 1052/1998 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, κατ` εφαρμογή
του άρθρου 108 ΠΚ, διότι εντός του χρόνου της δοκιμασίας είχε υποπέσει σε νέο εκ
δόλου αδίκημα και καταδικάσθηκε αμετάκλητα. Για τον λόγο αυτό, αποφυλακίσθηκε
τυπικά την 30-3-2011, λόγω του ότι έγινε και ευεργετικός υπολογισμός ημερομισθίων,
οπότε από 30-11-2011, άρχισε ξανά να εκτίει το υπόλοιπο της ποινής που του είχε
επιβληθεί με την υπ` αρ. 384/ 2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου
Σύρου. ΙV. Με βάση τα δεδομένα αυτά, η προσβαλλόμενη απόφαση, που δέχθηκε εν
μέρει τις αντιρρήσεις του αντιλέγοντος και έκρινε ότι ο χρόνος κρατήσεως του,
από 9-7-2007 έως 1-12-2008, πρέπει να υπολογισθεί ως έκτιση ποινής καθείρξεως
που του επιβλήθηκε δυνάμει της υπ` αρ. 1175/2012 αμετακλήτου αποφάσεως του Γ`
Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, και ο χρόνος από 19-5-2007 έως 8-7-2007 να
υπολογισθεί ως έκτιση ποινής φυλακίσεως που του επιβλήθηκε με την αμετάκλητη
υπ` αρ. 384/2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου, έσφαλε ως προς
την ερμηνεία και εφαρμογή ποινικής ουσιαστικής του άρθρου 565ΚΠΔ: α) διότι
παραβίασε τον κανόνα της διαδοχικής έκτισης των ποινών, αφού ένα τμήμα της
στερητικής της ελευθερίας ποινής (φυλάκισης) το καταλόγισε στην υπ` αρ.
384/2002 αμετάκλητη απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου την οποία
διέκοψε την 8-7-2007, χωρίς νόμιμη αιτία και άλλο τμήμα από 9-7-2007 έως
1-12-2008, το καταλόγισε στην υπ` αρ. 3078/2007απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων
Αθηνών, β) διότι προηγείτο κατά την εκτέλεση των ποινών, η υπ` αρ. 384/2002 αμετάκλητη
απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Σύρου, αφού ο χρόνος που εκδόθηκε η υπ`
αρ. 147452/Γ παραγγελία από τον αρμόδιο Εισαγγελέα για την εκτέλεση της, ήταν η
22/5/2007, και ο χρόνος εκδόσεως της αποφάσεως ήταν η 18/4/2002, δηλαδή ήταν
παλαιότερη απόφαση, σε σχέση με την 3078/2007 απόφαση του Ε` Τριμελούς Εφετείου
Κακουργημάτων Αθηνών που κατέστη αμετάκλητη με την υπ` αρ. 1175/2012 απόφαση
του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, για την οποία εκδόθηκε η υπ` αρ. 40673
παραγγελία για εκτέλεση του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών, την 10-7-2007 και είχε
εκδοθεί σε προγενέστερο χρόνο (9-7-2007). Επομένως ο μοναδικός από το άρθρο 510
παρ. 1 στοιχ. Ε`, λόγος αναίρεσης της κρινόμενης αίτησης του Εισαγγελέα
Πρωτοδικών Χαλκίδας κατά της προσβαλλόμενης απόφασης, είναι βάσιμος και πρέπει,
κατά παραδοχή του, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να απορριφθεί η
αίτηση αντιρρήσεων του αντιλέγοντος-κρατουμένου, χωρίς να παρίσταται ανάγκη
παραπομπής, σύμφωνα με το άρθρο 519 ΚΠΔ, της υπόθεσης για νέα εκδίκαση στο
Δικαστήριο που εξέδωσε την απόφαση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ` αρ. 1908/2012
απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χαλκίδας.
Απορρίπτει την από 25-4-2012
αίτηση (αντιρρήσεις) του Ε. Π. του Χ., κατοίκου .... . , ήδη κρατούμενου του
Καταστήματος Κράτησης της Φυλακής Χαλκίδας.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην
Αθήνα στις 5 Φεβρουαρίου 2013.
Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε
δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 7 Μαρτίου 2013.
