Λύση Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας

50/2014 ΕΙΡ ΣΗΤΕΙΑΣ ( 619433)

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)

Λύση Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας για σπουδαίο λόγο βάσει σχετικής διάταξης του

καταστατικού. Μπορεί ν’ αποτελέσει σπουδαίο λόγο και η σοβαρή διαταραχή των σχέσεων μεταξύ των εταίρων που συνεπάγεται αδυναμία συνεργασίας τους για επίτευξη του εταιρικού σκοπού.

Αναλογική εφαρμογή διατάξεων για την ΕΠΕ. Δεν απαιτείται ύπαρξη υπαιτιότητας των λοιπών εταίρων ή έλλειψη υπαιτιότητας στον αιτούντα. Η υπαιτιότητα του τελευταίου μπορεί να θεμελιώσει ένσταση καταχρηστικότητας. Παρέμβαση άλλου εταίρου κατά της λύσης πρέπει ν’ ασκείται ως κύρια και όχι ως πρόσθετη υπέρ της εταιρείας.

Η απόφαση αυτή εισήχθη στη ΝΟΜΟΣ με επιμέλεια του συνδρομητή μας κου Φειδία Κοντεμενιώτη, δικηγόρου Αθηνών.

Αριθμός απόφασης:50/2014

Αρ. πρωτ. 82/2013

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΣΗΤΕΙΑΣ

(Εκούσια Δικαιοδοσία)

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Σητείας Σοφία Τζουλάκη, που ορίστηκε με την υπ` αρ.

19/2014 πράξη του Πρόεδρου Πρωτοδικών Λασιθίου, με τη σύμπραξη της γραμματέως Στυλιανής Αλεξιάδου.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις 14 Μαρτίου 2014, για να δικάσει την αίτηση:

ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ:..................... του ...................., κατοίκου Γαλλίας (..... ... .......... ..................,

Παρίσι), που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου του Φειδία Κοντεμενιώτη.

ΤΗΣ ΚΑΘ` ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «........................ .................... ...................» και το διακριτικό τίτλο «... ..............», με έδρα στη Σητεία, νομίμως εκπροσωπούμενης, που παραστάθηκε δια του πληρεξούσιου δικηγόρου της Ιωάννη Λαγουδάκη.

ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥ ΠΡΟΣ ON Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:.. .................. του ................, κατοίκου Σητείας (οδ.

................................., αρ. ....), που παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Ιωάννη Λαγουδάκη.

Ο αιτών άσκησε στο Δικαστήριο αυτό κατά της παραπάνω καθ` ης την από 27-12-2013 και με αρ. πρωτ. 82/27-12-2013 αίτηση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε αρχικά για τη δικάσιμο της 21-02-2014 και μετά από αναβολή για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, κατά την οποία εκφωνήθηκε νόμιμα από τη σειρά του πινακίου. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτοί και κατέθεσαν προτάσεις και έγγραφα επί έδρας. Η συζήτηση της υπόθεσης έγινε όπως σημειώνεται στα ταυταριθμα με την παρούσα πρακτικά.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία εισήχθη στην ελληνική έννομη τάξη με τις διατάξεις των

άρθρων 43 - 120 του Ν. 4072/2012. Η αιτιολογική έκθεση του νόμου περιλαμβάνει τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές ως προς τον σκοπό του νομοθέτη. Η θέσπιση της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας αποσκοπεί σε μία υποκατάσταση της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, με ένα νέο σχήμα, που δεν θα χαρακτηρίζεται από τα δύο βασικά ελαττώματα της τελευταίας, τη δυσκαμψία όσον αφορά τις τροποποιήσεις του καταστατικού και το σημαντικό κόστος λειτουργίας. Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του νέου εταιρικού σχήματος είναι η ευρεία ελευθερία μορφοποίησης του καταστατικού. Πολλά από τα στοιχεία που αφορούν την εταιρεία, μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο καταστατικής πρόβλεψης και να προσδώσουν σε αυτήν έντονα προσωποπαγή στοιχεία. Συγχρόνως, κατοχυρώνεται το θεμελιώδες χαρακτηριστικό των κεφαλαιουχικών εταιρειών, δηλαδή η έλλειψη προσωπικής ευθύνης των εταίρων για τις εταιρικές υποχρεώσεις (βλ. αιτιολογική έκθεση του νόμου, δημοσιευμένη στην ηλεκτρονική διεύθυνση της Βουλής των Ελλήνων και μελέτες σε ΕΕμπΔ 2012/546, Γιαλούρης, ΕΠΙΣΚΕΜΠΔΙΚ 2012/1, Σωτηρόπουλος και ΔΦΟΡΝ 2012/1473, Λαμπροπούλου).

Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 6, 10 επ., 13, 14 επ., 16 επ., 20, 26, 27 επ., 29, 33, 34, 38 επ. και 44 του Ν 3190/1955 (εφαρμοζομένων αναλογικά) προκύπτει, ότι ο εταιρικός τύπος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης χαρακτηρίζεται τόσο από στοιχεία κεφαλαιουχικά όσο και από στοιχεία προσωπικά, που αφορούν στις σχέσεις των εταίρων μεταξύ τους και προς την εταιρία. Από αυτό συνάγεται ότι, ανεξάρτητα από την ύπαρξη διαχειριστών και τα αναγνωριζόμενα στη μειοψηφία δικαιώματα, μπορεί να αποτελέσει σπουδαίο λόγο για την έξοδο κάποιου εταίρου από την ΕΠΕ, κατ` άρθρο 33 του ως άνω νόμου, αλλά και για τη δικαστική λύση της, κατ` άρθρο 44 παρ. 1 περ. γ` πλην άλλων, και η σοβαρή διαταραχή των προσωπικών και εταιρικών σχέσεων των εταίρων και οι συνεχείς διαφωνίες και διενέξεις τους, συνεπαγόμενες την αδυναμία συνεργασίας τους για την επίτευξη του εταιρικού σκοπού. Εξάλλου, για τη στοιχειοθέτηση του σπουδαίου λόγου για τον οποίο λύεται με (διαπλασηκή) δικαστική απόφαση η εταιρεία, δεν προϋποτίθεται η ύπαρξη υπαιτιότητας των λοιπών εταίρων ή των εκπροσώπων της εταιρίας, ούτε η έλλειψη υπαιτιότητας του ζητούντος την έξοδο εταίρου ή τη λύση της εταιρίας, αλλά η υπαιτιότητα του τελευταίου (αιτούντος) στην ίδρυση του σπουδαίου λόγου δύναται κατά τις περιστάσεις να θεμελιώσει

ένσταση από το άρθρο 281 ΑΚ (βλ. ΑΠ 1127/1988 ΕλλΔνη 31.328, ΕφΑΘ 240 & 2011, ΝΟΜΟΣ).

Συνιστά δε σπουδαίο λόγο οποιοδήποτε περιστατικό, που ανάγεται στο πρόσωπο ή όχι του

καταγγέλλοντας, το οποίο, σύμφωνα με την αρχή της καλής πίστης και τα συναλλακτικά ήθη, καθιστά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επαχθή για τον εταίρο την εξακολούθηση της εταιρείας έως το χρόνο λήξεως της διάρκειας της. Τέτοια περιστατικά είναι η αθέτηση των εταιρικών υποχρεώσεων, η κακή διαχείριση τους, οι διαρκείς διαφωνίες, η έλλειψη συνεργασίας, κατανοήσεως κ.ά. (βλ. ΕφΑΘ 9131/2005 ΔΕΕ 2006 σελ. 388, ΕφΑΘ 1715/2005 ΕλλΔνη 2005 σελ. 1726).

Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 761, 748 παρ. 3, 753 παρ. 1 και 752 ΚΠολΔ προκύπτει ότι ο καθ` ου η αίτηση δεν προσλαμβάνει την ιδιότητα του διαδίκου με μόνη την απεύθυνση της αίτησης εναντίον του, αν δεν κλητεύθηκε ύστερα από διαταγή του Δικαστηρίου, δεν προσεπικλήθηκε ή δεν άσκησε παρέμβαση, ακόμη κι όταν, χωρίς πάντως να ασκήσει παρέμβαση, παραστεί στη δίκη. Άλλωστε ο από το Δικαστή ορισμός, κατά την κατάθεση της αίτησης, απλώς της προθεσμίας για την τυχόν κοινοποίηση της στον καθ` ου για να ασκήσει παρέμβαση ή να προστατεύσει κατ` άλλον, ενδεχομένως, τρόπο τα πιθανά συμφέροντα του, δεν συνιστά, ούτε μπορεί να αναπληρώσει, την προβλεπόμενη από το άρθρο 748 παρ. 3 ΚΠολΔ κλήτευση, με διαταγή του αρμόδιου Δικαστή, εκείνου που έχει έννομο συμφέρον από τη δίκη, ώστε να προσδώσει στον καθ` ου η αίτηση ιδιότητα διαδίκου (βλ. ΕφΑΘ 813/2010 Νόμος, ΕφΠειρ 798/2010 ΠειρΝομ 2010.423, ΜονΠρωτΚαρδ 16/2012 Νόμος, ΜονΠρωτΒολ 68/2009 ΕΕμπΔ 2010.367). Επιπλέον, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 79, 80, 747 και 752 ΚΠολΔ, συνάγεται ότι και κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας είναι δυνατή η άσκηση κύριας ή πρόσθετης παρέμβασης, εφόσον βέβαια συντρέχει η, κατά το άρθρο 69 του ίδιου κώδικα, διαδικαστική προϋπόθεση της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπο του παρεμβαίνοντος.

Ειδικότερα, ενώ στη δίκη της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας το έννομο συμφέρον του

παρεμβαίνοντος αναφέρεται στη θετική ή αρνητική διάγνωση του επίδικου δικαιώματος, στις περιπτώσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας το έννομο συμφέρον του παρεμβαίνοντος συνίσταται στην παραδοχή ή απόρριψη της αίτησης αναφορικά με το ζητούμενο ρυθμιστικό μέτρο. Στη δίκη της εκούσιας δικαιοδοσίας, εφόσον η παρέμβαση του τρίτου επιδιώκει την απόρριψη της αίτησης, με την οποία ανοίχθηκε η δίκη, ή τη ρύθμιση του επίδικου αντικειμένου κατά τρόπο διαφορετικό από εκείνο που ζητείται με την αίτηση, πρόκειται για κύρια παρέμβαση (βλ. ΑΠ 1076/2002 Νόμος, ΕφΑΘ 4238/2010 ΔΕΕ 2011.312, ΕφΑΘ 4749/2009 ΕλλΔνη 2009,1489, ΕφΔωδ 120/2004 ΝΟΜΟΣ). Τέλος, κατά το άρθρο 752 ΚΠολΔ, με το οποίο καθορίζεται, κατά διαφορετικό τρόπο από το άρθρο 81 του ίδιου κώδικα, η άσκηση των παρεμβάσεων σε δίκες εκούσιας δικαιοδοσίας, η κύρια παρέμβαση

ασκείται με δικόγραφο και εφαρμόζονται για αυτήν οι διατάξεις των άρθρων 747, 748 και 751 του ίδιου κώδικα, κατά τα οποία η κατάθεση του δικογράφου πρέπει να γίνεται στη γραμματεία του Δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνεται, ενώ η πρόσθετη παρέμβαση μπορεί να ασκηθεί και κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο χωρίς προδικασία (βλ. ΑΠ 1076/2002 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 4238/2010 ΔΕΕ 2011.312).

Σύμφωνα με το άρθρο 103 του Ν. 4072/2012 «Λόγοι λύσης. 1. Η ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία λύεται: (α) οποτεδήποτε με απόφαση των εταίρων, (β) όταν παρέλθει ο ορισμένος χρόνος διάρκειας, εκτός αν ο χρόνος αυτός παραταθεί πριν λήξει με απόφαση των εταίρων, (γ) αν κηρυχθεί η εταιρεία σε πτώχευση, και (δ) σε άλλες περιπτώσεις που προβλέπει ο παρών νόμος ή το καταστατικό. 2. Η λύση της εταιρείας, αν δεν οφείλεται στην πάροδο του χρόνου διάρκειας, καταχωρίζεται στο Γ.Ε.ΜΗ. με μέριμνα του εκκαθαριστή. Ενώ κατ` άρθρο 48, παρ. 1 του ιδίου νόμου «Επίλυση διαφορών. 1. Για τις υποθέσεις που, κατά τις διατάξεις του Β` Μέρους του παρόντος νόμου, υπάγονται σε δικαστήριο, αποκλειστικά αρμόδιο είναι το ειρηνοδικείο της έδρας της εταιρείας, που κρίνει με τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, εκτός αν ορίζεται κάτι άλλο».

Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών για τους λόγους που εκθέτει στο δικόγραφο του, ζητεί τη λύση της καθ` ης. Με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, η αίτηση, παραδεκτώς και αρμοδίως, καθ` ύλην και κατά τόπον, εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, κατά την προκειμένη διαδικασία της Εκούσιας δικαιοδοσίας (αρθρ. 739 επ. ΚΠολΔ). Είναι δε αυτή επαρκώς ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις του άρθ. 103 Ν 4072/2012. Πρέπει, επομένως, η ως άνω αίτηση, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν. Ωστόσο, η προφορικά ασκηθείσα πρόσθετη παρέμβαση με δήλωση, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, ασκήθηκε απαραδέκτως, αφού με αυτήν επιδιώκεται η απόρριψη της αιτήσεως και συνεπώς, έπρεπε να ασκηθεί ως κυρία παρέμβαση με την τήρηση προδικασίας κατ` άρ. 752, παρ. 1 ΚΠολΔ, όπως αναλύεται ανωτέρω στη μείζονα σκέψη.

Από την εκτίμηση όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων, που οι διάδικοι νομίμως επικαλούνται και προσκομίζουν, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, για μερικά από τα οποία γίνεται αναφορά παρακάτω, χωρίς, όμως, να παραλειφθεί κανένα για την διάγνωση της παρούσας διαφοράς, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 22-04-2013 ιδιωτικού εγγράφου - καταστατικού (κοινό σχετικό), που καταχωρήθηκε νόμιμα στις 24-04-2013 στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο του Επιμελητηρίου Λασιθίου, με αριθμό Γ.Ε.ΜΗ. 125152241000 (σχετικό 2 του αιτούντος), συνεστήθη η καθ` ης ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία με την επωνυμία «..................... .................. ...................................................» και το διακριτικό τίτλο «.................. .............», με έδρα στη Σητεία και με μοναδικούς εταίρους τον αιτούντα και τον .................. ....................... του ................................. Η διάρκεια της εταιρείας ορίστηκε εννεαετής (άρθρο 3 του καταστατικού) και σκοπός η λειτουργία επιχείρησης καφετέριας σε ακίνητο ιδιοκτησίας του αιτούντος στην παραλία της Σητείας, το οποίο θα εκμίσθωνε η εταιρεία (άρθρο 4 του καταστατικού). Σύμφωνα με το άρθρο 15 του καταστατικού, η εταιρεία λύεται, πέραν των άλλων περιπτώσεων, με δικαστική απόφαση για σπουδαίο λόγο κατόπιν αιτήσεως τους ενός εκ των δύο εταίρων.

Πράγματι, η επιχείρηση ξεκίνησε να λειτουργεί αρχές Μαΐου 2013, ενώ είχε δοθεί προέγκριση ίδρυσης καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος από το Δήμο ......., με την υπ` αρ. 13/30- 04-2013 απόφαση του (σχετικό 4 του αιτούντος), η οποία δεν συνιστά άδεια ίδρυσης και λειτουργίας και δεν επιτρέπει την έναρξη λειτουργίας της επιχείρησης. Μέχρι την 16-09-2013 δεν είχε εκδοθεί η σχετική άδεια λειτουργίας της επιχείρησης και οι αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου ..... προέβησαν στη σφράγιση του καταστήματος (σχετικό 12 του αιτούντος, έκθεση σφράγισης).

Πλην όμως, πριν από την ως άνω ημερομηνία παρουσιάστηκαν στις σχέσεις των μεταξύ των

ως άνω εταίρων προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν στη συνέχεια και επήλθε οριστική ρήξη αυτών, ενώ και κατά την έκτακτη γενική συνέλευση της εταιρείας την 23-08-2013, αμφότεροι οι εταίροι παραστάθηκαν μαζί με τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους (κοινό σχετικό, πρακτικό γενικής συνέλευσης). Το χρονικό διάστημα από 06-08-2013 μέχρι και 22-08-2013 οι εταίροι αντήλλαξαν οκτώ εξώδικες δηλώσεις (κοινά σχετικά), ενώ μέχρι και τη συζήτηση της υπό κρίση αιτήσεως δεν διαπιστώθηκε ότι λειτούργησε ξανά η εταιρική επιχείρηση. Περαιτέρω, ως προς το ζήτημα των αιτίων που οδήγησαν την πιο πάνω εταιρία στην προαναφερόμενη κατάσταση υπάρχει πλήρης διαφωνία μεταξύ των εταίρων και ειδικότερα ο καθένας θεωρεί τον άλλο υπαίτιο της αποτυχημένης πορείας της εταιρείας. Πλην όμως στην προκειμένη περίπτωση με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 103 του Ν. 4072/2012 σε συνδυασμό με το άρθρο 15 του καταστατικού, που αποτελεί και τη βάση της παρούσας αίτησης, προβλέπεται η συνδρομή σπουδαίου λόγου για τη λύση της εταιρείας, χωρίς να τίθεται προς τούτο σε καμία περίπτωση ζήτημα υπαιτιότητας, που είναι αδιάφορη και δεν μπορεί να αποτελέσει δεδικασμένο για την ύπαρξη κανενός από τα σχετικά πραγματικά περιστατικά. Έτσι, ανεξαρτήτως των αιτίων ττου οδήγησαν την εταιρεία στην ως άνω κατάσταση, είναι φανερό ότι η προαναφερόμενη πλήρης διατάραξη και διακοπή των προσωπικών σχέσεων μεταξύ των εταίρων της καθ` ης εταιρίας και η παράλυση της λειτουργίας της έχει ως συνέπεια την αδυναμία πραγματοποιήσεως του εταιρικού σκοπού της, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να υφίσταται ο πιο πάνω προβλεπόμενος σπουδαίος λόγος για τη λύση αυτής. Κατ` ακολουθίαν τούτων, αφού η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος δεν απεδείχθη και κρίνεται ουσία αβάσιμη, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ` ουσίαν, να διαταχθεί η λύση της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «... .........................................» και με το διακριτικό τίτλο «.. ........», με έδρα στη Σητεία και με αριθμό Γ.Ε.ΜΗ. 125152241000. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται, διότι δεν υπεβλήθη σχετικό αίτημα από τον αιτούντα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την πρόσθετη παρέμβαση.

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη λύση της ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «.......................... .................. ...............» και με το διακριτικό τίτλο «............. .....», με έδρα στη Σητεία και με αριθμό Γ.Ε.ΜΗ. 125152241000.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στη Σητεία, στις 2-04-2014, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων, παρουσία της γραμματέως Στυλιανής Αλεξιάδου.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ