Ψευδορκίας μάρτυρος. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης

ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΝΟΜΟΣ (INTRASOFT INTERNATIONAL)

165/2013 ΑΠ (ΠΟΙΝ) ( 612029)

(Α΄ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) Ψευδορκίας μάρτυρος. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Πραγματικά περιστατικά. Παραπεμπτικό βούλευμα για ψευδορκία μάρτυρος αναφορικά με την κυριότητα ή μη Δήμου επί επιδίκων εκτάσεων. Ποινική Δικονομία. Αναίρεση Εισαγγελέως. Λόγοι. Ελλειψη αιτιολογίας. Δεν αντιπαρατίθενται τα αντίστοιχα αληθινά γεγονότα, ούτε προσδιορίζονται τα περιστατικά από τα οποία το Συμβούλιο συνήγαγε την ύπαρξη του άμεσου δόλου. Αναιρεί το υπ΄ αριθμ. 3533/1-10-2012 βούλευμα του Συμβ. Πλημμ. Αθηνών για τον ως άνω λόγο.

Αριθμός 165/2013

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΣΤ` ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο και Μαρία Βασιλάκη-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.

Με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου Δασούλα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χαράλαμπου Αθανασίου.

Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 8 Ιανουαρίου 2013, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως του υπ` αριθμ. 3533/2012 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών. Με κατηγορούμενο τον Σ. Μ. του Π. και με πολιτικώς ενάγοντα τον Γ. Τ..

Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ` αυτό, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ζητεί τώρα την αναίρεση αυτού, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 37/31-10-2012 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σωφρονιάδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1178/2012.

Επειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Δημήτριος Δασούλας, εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρότασή του, με αριθμό 240/15-11-2012, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Εισάγω στο Δικαστήριό Σας, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 485 παρ.1 εδ.α` Κ.Π.Δ., την υπ` αριθμ. 37/2012 αναίρεσή μας κατά του υπ` αριθμ. 3533/1-10-12 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών και εκθέτω τα ακόλουθα: Η ως άνω αναίρεσή μας ασκήθηκε σύμφωνα με το νόμο και για τους διαλαμβανόμενους σ` αυτή ορθούς, νόμιμους και βάσιμους λόγους, στους οποίους και αύθις αναφέρομαι. Επομένως η προαναφερόμενη αναίρεσή μας πρέπει να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή, να αναιρεθεί το προσβαλλόμενο βούλευμα και να παραπεμφθεί η υπόθεση στο αυτό συμβούλιο με άλλη σύνθεση, αφού αυτό είναι εφικτό.

Αθήνα 15-11-2012

Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου

Δημήτριος Δασούλας".

Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε,

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά το άρθρο 483 παρ. 3 του ΚΠΔ, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να ζητήσει την αναίρεση οποιουδήποτε βουλεύματος με σχετική δήλωση στο γραμματέα του Αρείου Πάγου, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται από την παράγραφο 2 του άρθρου 479, το δεύτερο εδάφιο της οποίας εφαρμόζεται και σε αυτή την περίπτωση, δηλαδή μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την έκδοσή του (άρθρο 306), για τους αναφερόμενους στο άρθρο 484 του ίδιου Κώδικα, οριζόμενους λόγους, μεταξύ των οποίων και η έλλειψη της από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ, απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, η οποία ασκήθηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 31-10-2012 με σχετική δήλωση του ενώπιον του Γραμματέως του Αρείου Πάγου, κατά του υπ` αριθμ. 3533/2012 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, όπως τροποποιήθηκε με το 3639/8-1- 2012 βούλευμα του ίδιου Συμβουλίου, το οποίο εκδόθηκε την 1-10-2012, ασκήθηκε παραδεκτώς και εμπροθέσμως.

Επειδή κατά το άρθρο 224 παρ.2 Π.Κ. με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών τιμωρείται όποιος, ενώ εξετάζεται ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση ή αναφέρεται στον όρκο που έχει δώσει, καταθέτει εν γνώσει του ψέματα ή αρνείται ή αποκρύπτει την αλήθεια. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ψευδορκίας μάρτυρα απαιτείται ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ενώπιον αρμόδιας αρχής, τα πραγματικά περιστατικά που αυτός κατέθεσε να είναι ψευδή και να υπάρχει άμεσος δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση του μάρτυρα ότι αυτά που κατέθεσε είναι ψευδή. Το παραπεμπτικό βούλευμα έχει την επιβαλλόμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντ. και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ.δ` ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σε αυτό με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την κυρία ανάκριση ή την προανάκριση, τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, οι αποδείξεις που το θεμελιώνουν και οι σκέψεις με τις οποίες το Συμβούλιο υπήγαγε τα περιστατικά αυτά στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφάρμοσε και έκρινε ότι προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Ειδικότερα, για την πληρότητα της αιτιολογίας της παραπεμπτικής κρίσεως του Συμβουλίου για ψευδορκία μάρτυρα, πρέπει εκτός από άλλα στοιχεία να αναφέρονται όχι μόνο τα ψευδή γεγονότα που κατέθεσε ο μάρτυρας, αλλά και ποια ήταν τα αληθινά γεγονότα τα οποία αυτός γνώριζε και να αιτιολογείται ειδικά η ύπαρξη άμεσου δόλου, με παράθεση των περιστατικών που δικαιολογούν, ότι υπήρχε το στοιχείο της γνώσης και τούτο διότι η γνώση ως ενδιάθετη βούληση επιβάλλεται να εξειδικεύεται και να συνοδεύεται από εκδηλώσεις του δράστη εις τρόπον ώστε να συνάγεται σαφώς, ότι το περιεχόμενο της καταθέσεως ήταν αποτέλεσμα της ενσυνείδητης ενέργειάς του, διαφορετικά το βούλευμα στερείται της ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.

Στην προκειμένη περίπτωση με το 3533/2012 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, όπως τροποποιήθηκε με το 3639/8-1-2012 βούλευμα του ίδιου Συμβουλίου ο κατηγορούμενος, Σ. Μ., παραπέμφθηκε στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για να δικασθεί για την πράξη της ψευδορκίας μάρτυρος. Το άνω βούλευμα μετά από συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων που κατ` είδος προσδιορίζονται, δέχτηκε ανελέγκτως ότι: "Στον πολιτικώς ενάγοντα ανατέθηκε υπό την ιδιότητα του ως δικηγόρου του Δήμου Αθηναίων, η σύνταξη γνωμοδότησης επί του υπ` αριθ. 67629/1289/1998 ερωτήματος του Τμήματος Κτηματολογίου της Διεύθυνσης Δημοτικής Περιουσίας σχετικά με τυχόν δικαιώματα του Δήμου Αθηναίων σε ακίνητα επί της οδού Κ.. Στη συνταχθείσα υπ` αυτού υπ` αριθμ. 74159/1289/2526/2.6.1998 γνωμοδότηση αναφερόταν ότι ο Δήμος ... δεν έχει κυριότητα επί ακινήτων με πρόσοψη στην οδό Κ., ούτε στο ανατολικό, ούτε στο δυτικό τμήμα αυτής και ότι, αντιθέτως, αυτά ανήκουν σε ιδιώτες, οι οποίοι θα μπορούσαν να ενημερωθούν σχετικώς. Κατόπιν υποβολής μηνυτήριας αναφορά του Δήμου Αθηναίων κατά του πολιτικώς ενάγοντος Γ. Τ., ασκήθηκε σε βάρος του τελευταίου ποινική δίωξη για ψευδή βεβαίωση με σκοπούμενο υπέρ τρίτου παράνομο όφελος άνω των 73.000 ευρώ (άρθρο 342 παρ.1 και 3 ΠΚ), λόγω της έκδοσης υπ` αυτού της ως άνω γνωμοδότησης. Κατά τη διενεργηθείσα σχετικώς κυρία ανάκριση, στις 3.11.2009, αλλά και κατά την προηγηθείσα προκαταρκτική εξέταση, στις 4.3.2008, εξετάσθηκε ενόρκως ως μάρτυρας ο κατηγορούμενος Σ. Μ., ο οποίος κατέθεσε τα εξής: "είμαι υπάλληλος του γραφείου κτηματολογίου στο Δήμο Αθηναίων και αρμόδιος να καταθέτω για το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Κτήματος Αμπελοκήπων, τμήμα του οποίου αναφέρεται στην επίμαχη γνωμοδότηση, διότι στο μεν κτηματολόγιο εμφανίζονταν και εμφανίζονται σήμερα ως δημοτικά ακίνητα, ο δε κ. Τ. ισχυριζόταν ότι οι τίτλοι του Δήμου είναι λάθος και μάλιστα να απαντώ στους δημότες ότι ο Δήμος δεν έχει ιδιοκτησία επί της οδού Κ. και ότι είναι λάθος οι τίτλοι και το σχεδιάγραμμα του ..... . Με το δεύτερο μάλιστα συμβόλαιο (.../1887) οριοθετήθηκε το δημοτικό ακίνητο ... Θεωρώ πρόχειρο το περιεχόμενο της γνωμοδότησης και μη ανταποκρινόμενο στις πραγματικές εγγραφές του Κτηματολογίου ... Προσωπικά και ως υπηρεσία δεν έλαβα υπ` όψιν την επίμαχη γνωμοδότηση. Υποστηρίζω ότι η έκταση αυτή είναι του Δήμου Αθηναίων ... διότι όντως είναι δημοτικό ακίνητο ... το οποίο (ακίνητο) αναμφισβήτητα ανήκει στο Δήμο. Θεωρώ ότι η γνωμοδότηση αυτή έβλαψε το Δήμο ...". "...Το περιεχόμενο της γνωμοδότησης αναφέρει ότι ο Δήμος δεν έχει ακίνητα στο σημείο αυτό, γεγονός το οποίο κατά τη γνώμη μου δεν είναι αληθές. Στο τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο αποτυπώνεται το ακίνητο για το οποίο ζητήθηκε η γνωμοδότηση, φαίνεται εμφανώς ότι αυτό είναι ιδιοκτησία του Δήμου, η οποία μάλιστα επεκτείνεται ανατολικά και δυτικά της οδού Κ., η οποία τέμνει το δημοτικό κτήμα Αμπελοκήπων. Η ιδιοκτησία του Δήμου στο σημείο αυτό πιστοποιείται από παλαιά συμβόλαια που υπάρχουν και ιδίως από τα υπ` αριθ. .../24.4.1878 και .../10.6.1887. Τους τίτλους αυτούς οπωσδήποτε έπρεπε να τους γνωρίζει ο κ. Τ. και μου προκαλεί απορία, πώς δεν τους έλαβε υπ`όψιν στη συγκεκριμένη γνωμοδότηση ...". "... Μάλιστα το συμβόλαιο του 1887 συνοδεύεται από τοπογραφικό που έχει συντάξει ο τότε μηχανικός ..... ...". "... Προκειμένου να λυθεί το ζήτημα οριστικά ο Δήμος ζήτησε το 2007 να γίνει πραγματογνωμοσύνη - τεχνική έκθεση, από την οποία συνάγεται ότι όντως το επίδικο ανήκει ξεκάθαρα στο Δήμο. Σημειώνω επίσης ότι όλη η έκταση του κτήματος Αμπελοκήπων ανέρχεται σε 200 στρέμματα περίπου ... Η έκταση αυτή συνολικά έχει δηλωθεί από το Δήμο στο κτηματολόγιο του 1967. Ειδικότερα για το 1967 έχουν δηλωθεί δυνάμει της 64/22.3.1967 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Κτηματολογίου ...". "... Η υπόθεση αυτή αφορούσε οικόπεδα που περιέχονται στο ακίνητο της επίδικης γνωμοδότησης. Μου κάνει λοιπόν εντύπωση, πώς είναι δυνατόν από τη μία να μην πιστεύει ότι Δήμος έχει εκεί ακίνητο και από την άλλη να παρεμβαίνει υπέρ του Δήμου ...". "... Η γνωμοδότηση του Τ. έχει προκαλέσει μεγάλη ζημιά στο Δήμο ...". "... Το ύψος της ζημιάς του Δήμου είναι 20.171.385 Ευρώ βάσει της αντικειμενικής αξίας που ίσχυε το 2007. Διευκρινίζω ότι το ποσό αυτό αφορά όλη την έκταση των 11 στρεμμάτων που περιέγραψα ανωτέρω ...". "... Η επίδικη γνωμοδότηση δεν έχει ανακληθεί και συνεχίζει να δημιουργεί προβλήματα ...". "... Τελειώνοντας τονίζω ότι όλα όσα καταθέτω σήμερα ενώπιον σας είναι αποτέλεσμα της ενδελεχούς μελέτης του σχετικού φακέλου για τα "Κουντουριώτικα" με τον οποίο ασχολούμαι από το 1995 ...". ".... Δεν γνωρίζω ειλικρινά για ποιον λόγο ο κατηγορούμενος συνέταξε αυτή τη γνωμοδότηση ...". "... Ο Τ. όφειλε ως δικηγόρος του Δήμου να γνωρίζει την ύπαρξη των παλαιών συμβολαίων. Αν θεωρούσε ότι ο Δήμος δεν έχει περιουσία εκεί, έπρεπε να το αιτιολογήσει επαρκώς και να εκθέσει τους λόγους ...". Τα ως άνω κατατεθέντα από τον κατηγορούμενο Σ. Μ. είναι ψευδή. Τούτο προκύπτει από το υπ` αριθ. 2344/2011 βούλευμα του Εφετείου Αθηνών, με το οποίο κρίθηκε ότι η γνωμοδότηση του εγκαλούντος Γ. Τ. ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, την συνιστάμενη στο ότι τα εν αυτή αναφερόμενα ακίνητα ανήκουν σε ιδιώτες και όχι στο Δήμο Αθηναίων, όπως υποστήριξε ο κατηγορούμενος Σ. Μ., συνοδεύοντας την εν λόγω άποψή του με τα ψευδή περιστατικά που του αποδίδει ο εγκαλών. Με το ως άνω βούλευμα εξαφανίστηκε το με αριθμό 2692/2010 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, που δέχθηκε τα αντίθετα (ότι δηλαδή τα επίμαχα ακίνητα είναι του Δήμου Αθηναίων και ακολούθως παρέπεμψε τον προσφεύγοντα για ψευδή βεβαίωση, ο οποίος όμως εν τέλει απαλλάχθηκε με το ως άνω βούλευμα του Εφετείου. Ειδικότερα, με βάση το προεκτεθέν βούλευμα του Εφετείου Αθηνών τα ακίνητα, που μνημονεύονται στην επίδικη γνωμοδότηση και αφορούν στην οδό Κ., ανήκουν πράγματι σε ιδιώτες. Μάλιστα στο σκεπτικό του εν λόγω βουλεύματος διαλαμβάνεται σειρά επιχειρημάτων, από τα οποία προκύπτει όχι μόνο η αλήθεια των περιεχομένων στην γνωμοδότηση του εγκαλούντος συμπερασμάτων, αλλά και το ότι ο Δήμος Αθηναίων ουδεμία ζημία υπέστη, όπως ψευδώς κατέθεσε ο κατηγορούμενος, προσδιορίζοντας μάλιστα αυτήν στο ποσό των 20.171.385 ευρώ. Περαιτέρω προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος τελούσε σε γνώση του ψευδούς των υπ` αυτού κατατεθέντων, καθόσον όπως και ο ίδιος μετ` επιτάσεως κατέθεσε, όλα αυτά (που κατέθεσε) ήταν αποτέλεσμα ενδελεχούς μελέτης του σχετικού φακέλου, με τον οποίο ασχολείτο από το 1995. Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να στηριχθεί δημόσια στο ακροατήριο κατηγορία εναντίον του κατηγορουμένου Σ. Μ. για την αξιόποινη πράξη της ψευδορκίας μάρτυρος. Επομένως για την πράξη αυτή που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 12, 14, 26 παρ.1, 27, 79, 224 παρ. 2 και 1 ΠΚ πρέπει να παραπεμφθεί ο παραπάνω κατηγορούμενος σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 245 παρ. 2 και 313 ΚΠΔ, ενώπιον του ακροατηρίου του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.

Με τις παραδοχές αυτές το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών δεν διέλαβε στο προσβαλλόμενο βούλευμά του την απαιτούμενη από τις άνω διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Ειδικότερα, ενώ το προσβαλλόμενο βούλευμα δέχεται ότι τα περιεχόμενα στις ένορκες εξετάσεις του κατηγορουμένου, Σ. Μ., γεγονότα είναι ψευδή στο σύνολό τους, στη συνέχεια περιορίζει τα ψευδή στις περικοπές που αφορούν τη γνωμοδότηση του πολιτικώς ενάγοντος Γ. Τ. σε σχέση με τα αναφερόμενα σ` αυτή ακίνητα και την επ` αυτών ιδιοκτησία ιδιωτών και όχι του Δήμου Αθηναίων και επικαλείται προς τούτο το υπ` αριθμ. 2344/2011 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών το οποίο, κατόπιν εφέσεως εξαφάνισε το υπ` αριθ. 2692/2010 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών που είχε δεχθεί τα αντίθετα και έκρινε με σειρά επιχειρημάτων τα οποία ουδόλως παρατίθενται, πως τα ακίνητα που μνημονεύονται στην επίδικη γνωμοδότηση ανήκουν πράγματι σε ιδιώτες και ότι ο Δήμος Αθηναίων δεν υπέστη ουδεμία ζημία, όπως ψευδώς κατέθεσε ο κατηγορούμενος προσδιορίζοντας μάλιστα τη ζημία στο ποσό των 20.171.385 ευρώ. Ενώ περαιτέρω δεν αντιπαρατίθενται σε αυτό τα αντίστοιχα αληθινά γεγονότα, ούτε προσδιορίζονται τα περιστατικά από τα οποία το Συμβούλιο συνήγαγε την ύπαρξη του άμεσου δόλου του κατηγορουμένου, ότι δηλαδή αυτός γνώριζε την αναλήθεια των όσων κατέθεσε, ούτε διατυπώνονται σκέψεις για τα κρίσιμα στοιχεία που απαιτούνται για τη στοιχειοθέτηση της ψευδορκίας μάρτυρα. Οι ελλείψεις αυτές δημιουργούν ασάφειες και καθιστούν ελλιπή την αιτιολογία του προσβαλλόμενου βουλεύματος σε σχέση με την ταυτότητα της ψευδορκίας μάρτυρα και έτσι καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής των ουσιαστικών διατάξεων των άρθρων 26, 27, 224 παρ.1, 2, ΠΚ και το βούλευμα στερείται νόμιμης βάσεως.

Συνεπώς, ο από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ.δ` ΚΠΔ σχετικός λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος και πρέπει να αναιρεθεί το προσβαλλόμενο βούλευμα και να παραπεμφθεί η υπόθεση σε νέα κρίση από το ίδιο Συμβούλιο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εφόσον τούτο είναι δυνατό (άρθρο 519 παρ.1 ΚΠΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Αναιρεί το υπ` αριθμ. 3533/1-10-2012 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, όπως συμπληρώθηκε με το υπ` αριθμ. 3639/2012 βούλευμα του ίδιου Συμβουλίου.

Παραπέμπει την υπόθεση για νέα κρίση στο ίδιο πιο πάνω Συμβούλιο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.

Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 2013.

Εκδόθηκε στην Αθήνα την 1η Φεβρουαρίου 2013.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ